Golden Gate

De nacht viel mee. We hebben flink gestookt voor het slapen, extrra deken erbij, de jongens hadden genoeg. Was is droog. Er ligt nog steeds sneeuw in de bergen maar het voelt minder koud. 8 uur ontbijten, o.a.. met spinazie bij de eieren. De zoutpot weten ze hier wel goed te vinden.
We besluiten vandaag van de reis en niet de bestemming het doel te maken. Nog in het park lopen we een stukje naar de champagnepools en ik kan de verleiding van een frisse duik weer niet weerstaan. Fokking koud roep ik wel maar het is genieten van de tinteling.
We rijden rondom de Drakensbergen, pakken de provinciale weg ipv de snelweg.  Telkens zijn we weer verrast door de uitzichten en de omgeving. Schitterend die bergen en vlaktes. We komen een rij toeterende auto's tegen met mensen die juichen en uit de raampjes hangen.  Een bruiloft denken we en we toeteren lekker mee.
We doen boodschappen in een hele blanke winkel, vanavond weer selfcatering. Ze verkopen hier vleespakketten van 5 kg voor de braai maar je weet van te voren niet wat voor spullen er zijn om te koken en we willen ook niet teveel  bederfelijke waar mee. We picknicken op een heerlijk plekje tussen de eucalyptus bomen, zien een schitterend gekleurde krekel, tenminste als hij vliegt. Als hij zit is hij groen en niet van plan in beweging te komen. Soms zien we apen onderweg maar wat went het snel, we kijken er al niet meer van op.
In een volgend dorp, weer veel meer een zwart plaatsje, kopen we nog een bal, paraplu, brood en drank. Weer lekker hectisch, zaterdagmiddag is het druk in de plaatsen.
Als we doorrijden komen we langs mooie meren, al dan niet met dam. We stoppen vaak voor het uitzicht en zijn blij deze weg gepakt te hebben. Mooie vergezichten, prachtige rotsformaties. Telkens roepen we weer uit dat dit weer zo mooi is, anders. Zoveel in één land! Het laatste stuk is door het Golden Gate Park, zo genoemd naar de gouden gloed op de bergen. En omdat wij ook later in de middag aankomen zien we inderdaad in het mooie licht de glans op de uitgesleten zandsteenrotsen. Het is een park waar veel hertensoorten leven, gieren, 50 soorten gras en waar dinosaurusfossielen zijn gevonden.
Inschrijven gaat weer wat rommelig en we krijgen een beehive (bijenkorf)huisje, rond, rieten dak, niet groot, en een iets grotere woning. De beehive heeft geen verwarming, alleen een elektrische zandplaat en een elektrische deken. De woning heeft wel twee kleine losse radiatoren en een open haard maar de woningen zijn nu al binnen kouder dan buiten. We vragen ons af hoe de mensen hier dit doen en deden, zijn we zulke watjes geworden? Er is deze keer ook een camping en we zijn blij dat we toch niet voor kamperen hebben gekozen in deze tijd van het jaar met de korte dagen en de koude nachten en de vele reistijd.
Nog voor het donker wordt snel een wandeling.  Drie kwartier naar de mushroomrocks, ze lijken ook op de hoed met sporen van paddestoelen. Opeens komen we een grote marmotachtige tegen, een dassie, die ons aan zit te kijken. Ook ligt er wat ijs, is de grond soms bevroren. Pad lijkt even goed aangegeven maar dan toch niet en uit het kaartje komen we ook niet goed. Klimmen en klauteren, we lijken wel de springbokken van hier en wat gaan we hoog. Job geniet volop, Goos ook maar moet andere schoenen, Tom vindt het hartstikke mooi maar houdt niet van afgronden, Dick is blij dat hij niet meer zo zwaar is, hoewel hier met dat eten en weinig beweging..., en Marjo denkt al een tijd dat we verkeerd gaan. Op de top kiezen we ervoor om terug te keren en we dalen snel en lopen het laatste stuk langs de weg in het donker. 
Huisjes inrichten wat vooral telkens betekent de toilettas in de badkamer, wat kleding voor nacht en volgende morgen klaar leggen, koffie en thee zoeken, alle verwarmingsdingen zoeken die er zijn dus radiatoren, kookplaten en extra dekens, oplaadstekkers pakken en zoeken naar een stroompunt, soms met eurostekker maar meestal niet en de testen of er warm water uit de kraan komt, een heel klein beetje na vijf minuten wachten. Houtvuur brandt bij de jongens, we hebben trek! Soep uit zakjes, kaasbrood, macaroni met kaassaus, smac en geraspte kaas en rauwe wortels. Lekker bij de open haard eten. Marjo zoekt weer uit wat morgen te doen, Dick hoe het hier zit en de afwas is voor de jongens. Die gaan eerst richting een hotel verderop voor de Wi-Fi. Marjo gaat later ook die kant op. Het blijkt een stuk verder dan verteld en het is donker en koud. Een rots is mooi verlicht en weer zoveel sterren. Marjo en de jongens lopen elkaar mis en net als we haar gaan zoeken komt ze aan, zonder Wi-Fi gehad te hebben. Reisverhaal moet nog even langer wachten. Morgen zelf ontbijten in eigen kamer en om acht uur klaar staan.